Is OGO internationaal bekend?

“In ons buurland België zijn scholen meer gericht op Ervaringsgericht onderwijs. Of er echte OGO scholen zijn in België weet ik eigenlijk niet. We hebben in de jaren 80 en 90 wel een aantal studenten uit Antwerpen gehad en ik heb ook contact gehad met leerkrachten die wel degelijk geïnteresseerd waren in OGO. Maar de ervaring leert dat men niet zo gemakkelijk wisselt van onderwijsconcept.”

Een school in Melbourne (Australië) komt nog het dichtst bij een OGO school zoals we die in Nederland kennen. Daar ben ik zelf geweest en is het contact met onderzoeker Marilyn Fleer ontstaan. Hoewel die school op het spoor zat van OGO, zie je dat de cultuur ook een sterke invloed heeft op hoe het onderwijs wordt ingericht.

Die invloed van cultuur heb ik ook gezien in Hongkong. Daar was ik op basis van wat ik had geschreven uitgenodigd om bijscholing te geven aan leerkrachten. Een spelgeorienteerd curriculum is daar zelfs in de wet vastgelegd: in wetgeving van Hongkong staat zelfs dat onderwijs aan kinderen op spel gebaseerd moet zijn. De leerkrachten met wie ik daar werkte waren erg enthousiast en zouden OGO graag willen toepassen in hun onderwijspraktijk, maar ze twijfelden of dat wel kon. Ik had een video laten zien van kinderen die aan het spelen waren op het pleintje vlak bij mijn huis. Ze speelden alsof ze in een Tuincentrum werkten en maakten daarbij gebruik van de bossages die de gemeente daags daarvoor had verwijderd. De leerkrachten in Hongkong waren hoogst verbaasd: dat de kinderen dat durfden; dat de kinderen zomaar tegen de gemeente in durfden gaan! De Hongkongse leerkrachten waren nog zo enthousiast, maar ze durfden het niet aan. Daar zie je dus ook hoe bepalend cultuur is voor wat men wil of kan doen. En daar loop je soms tegen grenzen aan.

In Engeland wordt er op sommige voorscholen wel gewerkt met een onderwijsconcept dat sterk doet denken aan het OGO concept. Maar wanneer kinderen naar de basisschool gaan, is het vaak afgelopen met spel. De onderwijsinspectie in Engeland is strenger dan hier. Bij ons gaat het er vooral om dat er wordt voldaan aan de eindtermen. Hoe je dat precies doet, mogen scholen zelf weten.

Datzelfde geldt voor Amerikaanse scholen: leerkrachten zijn vaak enthousiast als ik daar vertel over OGO, maar ook daar lopen ze tegen beperkingen aan die worden ingegeven door de heersende cultuur en wetgeving. Als kinderen daar niet aan de eindtermen voldoen, loop je als leerkracht risico te worden ontslagen.

In Scandinavië is men wat meer gericht op het kind en diens eigenheid. Binnen OGO vinden we de cultuur echter ook van belang. Ik heb gemerkt hoe lastig het is om een heersende pedagogische cultuur aan te passen. In Scandinavië is men wel enthousiast over het OGO concept, maar ze passen het niet toe. Kindgericht onderwijs is natuurlijk een mooie vorm van onderwijs, maar het is slechts het halve verhaal. Leerkrachtgericht is ook belangrijk, maar ook slechts het halve verhalen. Die twee halve verhalen in elkaar schuiven: dat is waar het om draait.

Kortom, als het gaat om de implementatie van OGO internationaal, dan hebben we nog een lange weg te gaan.”

* Wil jij bijdragen aan onderzoek naar OGO? Klik hier en doneer!